Image may be NSFW.
Clik here to view.
Kryptosporydioza (łac. cryptosporydiosis) jest chorobą pasożytniczą, która rozwija się w jelitach. Patogenem powodującym rozwój kryptosporydiozy jest pierwotniak Cryptosporidium parvum, który należy do grona apikompleksów.
Do zarażenia dochodzi drogą fekalno-oralną, a także przez jamę ustną.
Ponadto udokumentowano przypadki rozprzestrzenienia się choroby drogą inhalacyjną. Dotyczą one głównie zachorowań wśród dzieci.
Pierwszym sygnałem wskazującym na rozwój kryptosporydiozy jest wystąpienie biegunki. Poza tym, może dojść do nieznacznego podwyższenia temperatury ciała i wymiotów. Dłuższe nieleczenie może przyczynić się do utraty masy ciała.
Kryptosporydioza występuje w kilku postaciach. Jedną z nich jest postać oddechowa. Jeżeli układ odpornościowy jest upośledzony to zakażenie może być długotrwałe i zagrażające życiu.
Pierwszy opis choroby pochodzi z 1976 r.
Głównym rezerwuarem zarazków powodujących rozwój omawianej choroby są gołębie oraz odchody tych ptaków. Okres wylęgania choroby trwa około 3-12 dni.
Zakażenie kryptosporydiozą może mieć bezobjawowy przebieg.
Zakaźność utrzymuje się przez kilka tygodni od ustąpienia objawów. Jeżeli układ odpornościowy chorego działa w odpowiedni sposób, to choroba trwa do 10 dni i jest samoograniczająca.
Cryptosporidium parvum jest gatunkiem chorobotwórczego pierwotniaka, który powoduje choroby układu pokarmowego człowieka i wielu gatunków zwierząt.
Patogen jest pasożytem wewnątrzkomórkowym powodującym choroby w obrębie układu pokarmowego. U człowieka wywołuje jedynie omawianą kryptosporydiozę. W przebiegu choroby dochodzi do szeregu zaburzeń pracy układu pokarmowego, między innymi do nudności, wymiotów i biegunki.
Do zakażenia dochodzi po spożyciu oocyst. Ich dawka infekcyjna wynosi u zdrowego człowieka około 30.
Jeżeli odporność jest obniżona do rozwoju infekcji wystarczy zaledwie jedna cysta, a przebieg choroby jest znacznie bardziej poważny.
U osób z obniżoną odpornością kryptosporydioza może doprowadzić do zgonu.
Oocysty pierwotniaka charakteryzują się bardzo wysoką odpornością. Ich pewna część może oprzeć się procesom uzdatniania pitnej wody.
Pierwotniak przyczyniający się do rozwoju kryptosporydiozy był przyczyną wielu epidemii Stanach Zjednoczonych oraz w krajach, gdzie panują bardzo złe warunki sanitarne i epidemiologiczne.
Cykliczne epidemie występujące w USA skłoniły naukowców do rozpoczęcia badań nad chorobotwórczym drobnoustrojem.
W ich rezultacie wprowadzono obowiązkowe wykrywanie cyst wspomnianego pierwotniaka w wodzie przeznaczonej do spożycia. Przed wprowadzeniem badań w USA doszło do epidemii zachorowań na kryptosporydiozę w 1993 r. Wówczas kryptosporydioza przyczyniła się do licznych zgonów.
Ten artykuł znaleziono w wyszukiwarce Google m.in. poprzez poniższe frazy kluczowe:
- kryptodporydioza
- krystosporydioza