Karłowatość przysadkowa jest chorobą endokrynologiczną wynikającą ze zmniejszonego wydzielania, albo braku hormonu wzrostu, zwanego somatotropiną.
Karłowatość hiposomatotropowa jest związana także z niedoborem gonadotropin. Karłowatość przysadkowa może towarzyszyć niedoborowi innych hormonów, które są wydzielane przez przedni płat przysadki mózgowej. Skutki karłowatości przysadkowej obejmują niedobór wzrostu i hipogonadyzm. Karłowatość przysadkowa wiąże się z hormonem wzrostu i gonadotropinami, dlatego warto przyjrzeć się tym związkom.
Somatotropina zwana hormonem wzrostu jest hormonem polipeptydowym wytwarzanym przez komórki kwasochłonne przedniego płata przysadki mózgowej. Hormon wzrostu jest wydzielany pulsacyjnie. Zarówno częstotliwość, jak i intensywność pulsów jest zależna od wieku i płci. Gonadotropiny są natomiast hormonami glikoproteinowymi wytwarzanymi przez komórki przedniego płata przysadki, zwane gonadotropami. Do grona gonadotropin zalicza się hormon folikulotropowy, luteinizujący i laktotropowy.
Gonadotropiny wpływają na strukturę i funkcję gonad za pośrednictwem charakterystycznych receptorów. Niedobór gonadotropin wiąże się z niepłodnością i hipogonadyzmem. Karłowatość jest niedoborem wzrostu mającym podłoże hormonalne, albo genetyczne. Hipogonadyzm jest natomiast defektem układu rozrodczego, który prowadzi do dysfunkcji gonad, czyli jajników bądź jąder. Gonady, które są nieczynne nie produkują hormonów i gamet, czyli jaj i plemników. Niedobór hormonów prowadzi do tego, że drugorzędowe i trzeciorzędowe cechy płciowe nie zostają wykształcone.
Niedoczynność i nadczynność przysadki mózgowej
Przysadka mózgowa jest gruczołem dokrewnym, jakiego funkcją jest wytwarzanie i wydzielanie hormonów. Przysadka mózgowa znajduje się wewnątrz czaszki, a dokładniej mówiąc w pobliżu kostnego zagłębienia zwanego siodłem tureckim. Przysadka mózgowa jest związana pod względem funkcjonalnym z częścią mózgu, zwaną podwzgórzem. Przysadka składa się z trzech części - przedniej, środkowej i tylnej.
Niedoczynność przysadki prowadzi do karłowatości i upośledzenia rozwoju biologicznego. Z kolei nadczynność przysadki mózgowej prowadzi do przedwczesnej dojrzałości płciowej, gigantyzmu bądź akromegalii.
Część przednia przysadki mózgowej odpowiada za wydzielanie hormonu wzrostu, prolaktyny, hormonu adrenokortykotropowego (ACTH) oraz hormonu tyreotropowego (TSH). Hormon wzrostu odpowiada za rozrost organizmu, syntezę białek oraz transportowanie aminokwasów i wzrost poziomu glukozy we krwi. Prolaktyna zapoczątkowuje i podtrzymuje wydzielanie mleka u kobiet.
Hamuje wydzielanie estrogenu. Hormon ACTH zwiększa wydzielanie hormonów przez korę nadnerczy, natomiast TSH pobudza tarczycę do wydzielania jej hormonów, a zatem pobudza metabolizm
Ten artykuł znaleziono w wyszukiwarce Google m.in. poprzez poniższe frazy kluczowe:
- do czego prowadzi karlowatosc
- karlowatosc skutki
- przysadka mózgowa za co odpowiada